Federico García Lorca

Αν με ρωτήσετε γιατί έγραψα "χίλια ντέφια κρυστάλλινα λαβώσανε τη χαραυγή", θα σας πω πως τα είδα στα χέρια των αγγέλων και στα δέντρα, αλλά περισσότερα δεν μπορώ να σας πω, σίγουρα δεν μπορώ να εξηγήσω το νόημα. Και πώς αλλιώς; Με την ποίηση πλησιάζει κανείς πιο γρήγορα προς το σύνορο απ' όπου φεύγουν σωπαίνοντας προς την αντίθετη κατεύθυνση ο φιλόσοφος και ο μαθηματικός...
Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά.
 
...........................................................

Το κατάλαβα πως με είχαν δολοφονήσει

Ερεύνησαν τα καφενεία, τα νεκροταφεία και τις εκκλησίες

Έψαξαν τα βαρέλια και τα ντουλάπια

Εσύλησαν τρεις σκελετούς για να τραβήξουν τα χρυσά τους δόντια

Μα δε με βρήκαν

Δεν με βρήκαν;

Όχι, δεν με βρήκαν.

( Σημείωση: Ο ποιητής δολοφονήθηκε από φασιστικό απόσπασμα και το πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ!.)