προκαταλήψεις

                                                           

Fighting  prejudices: Πολεμώντας τις προκαταλήψεις

Ένα ερωτηματολόγιο για να γίνουμε πιο δημοκρατικοί πολίτες

(από το www.understandingprejudice.org/ - η μετάφραση και προσαρμογή δική μας)

1. Είναι δυνατόν να μην έχουμε προκαταλήψεις; Συναντήσατε ποτέ κάποιον που δεν είχε;

2. Είστε προκατειλημμένος; Εάν ναι, ποια είναι αυτά τα περιστατικά που σας οδήγησαν, πρόσφατα, σε προκατειλημμένη συμπεριφορά; Εάν όχι, πως το ξέρετε ότι δεν είσαστε προκατειλημμένος;

3. Αν  συμπεριφερθήκατε με προκατάληψη, τι σας οδήγησε σε αυτό και τι θα βοηθούσε να το εξαφανίσει ή να το περιορίσει; Πως ανταποκρίθηκαν οι άλλοι άνθρωποι στη συμπεριφορά σας;

4. Εάν ένας φίλος ή συγγενής σας κάνει ένα σχόλιο που δείχνει προκατάληψη, θα διαμαρτυρηθείτε; Γιατί ναι ή γιατί όχι; Τι θα κάνετε εάν αυτός είναι ένας ξένος; Θα αντιδράσετε σε αυτή την κατάσταση;

5. Εάν κάνετε ένα ρατσιστικό σχόλιο σε ένα πάρτυ ή σε μια φιλική συγκέντρωση, θα διαμαρτυρηθεί κανένας φίλος σας;

6. Η διάκριση των ανθρώπων έχει πάντοτε αποτελέσματα στην προκατάληψη; Τι συμβαίνει με τη θετική διάκριση των ανθρώπων; Αυτό έχει αποτέλεσμα;

7. Τα στερεότυπα είναι καμιά φορά ένα καλό πράγμα; Έχετε ποτέ προσπαθήσει να κάνετε τους άλλους να σας κρίνουν με στερεότυπα, είτε θετικά είτε αρνητικά;

8. Η διάκριση των ανθρώπων με βάση διάφορα χαρακτηριστικά και η κατηγοριοποίησή τους – π.χ. μαύρος, ξένος, τσιγγάνος, γυναίκα, φοιτητής – τους αφαιρεί, οπωσδήποτε,  την «ατομικότητά» τους;

9. Θα μπορούσατε να αναφέρετε λέξεις που εμπεριέχουν (ή χρησιμοποιούνται με) τη μεγαλύτερη δόση προκατάληψης;

10. Ποιες μορφές προκατάληψης, πιστεύετε ότι, εξαφανίζονται και ποιες είναι οι καινούργιες;

11. Ποιες μορφές προκατάληψης, πιστεύετε ότι, είναι αρκετά αποδεκτές σήμερα και ποιες είναι λιγότερο; Γιατί συμβαίνει αυτό;

12. Πιστεύετε ότι οι έννοιες «αντι-ρατσισμός» και «πολυπολιτισμικότητα» συγκρούονται; Δηλαδή, υπάρχουν περιπτώσεις που δεν πρέπει να βλέπουμε τη διαφορετικότητα με βάση το χρώμα ή το έθνος και άλλοτε, να την τονίζουμε;

13. Τι, πιστεύετε ότι είναι πιο οδυνηρό; Να είμαστε μέλος μιας θρησκευτικής, μιας εθνοτικής ή μιας φυλετικής μειονότητας;

14. ποιο είναι το δυσκολότερο  έργο σου, όταν είσαι μέλος της πλειοψηφίας;

Κοινωνικές Ομάδες

Προκαταλήψεις και Στερεότυπα / Ρατσισμός

Προκατάληψη είναι, όπως το όνομα υπονοεί, η διαδικασία να «προ-κρίνουμε» κάτι. Εμφανίζετε σε μια κρίση για ένα θέμα πριν να γίνει γνωστό, όπου η υπεροχή των στοιχείων στην πραγματικότητα βρίσκεται σε ψέματα, ή διαμορφώνοντας μια κρίση χωρίς άμεση εμπειρία. Έχοντας μια πολιτικά μη δημοφιλή άποψη δεν είναι ακριβώς προκατάληψη, και οι πολιτικά δημοφιλείς απόψεις δεν είναι απαραίτητα χωρίς προκατάληψη. Όταν εφαρμόζεται στις κοινωνικές ομάδες, η προκατάληψη αναφέρεται γενικά στις υπάρχουσες προκαταλήψεις προς τα μέλη τέτοιων ομάδων, συχνά βασισμένες σε κοινωνικά στερεότυπα και στο πιο ακραίο του, τα αποτελέσματα κατά ομάδες που αμφισβητούνται τα οφέλη και τα δικαιώματα άδικα, ή αντιθέτως, παρουσιάζοντας αδικαιολόγητη εύνοια προς άλλα. Αυτό είναι διαφορετικό από τις απόψεις που συσσωρεύονται από τις άμεσες εμπειρίες της ζωής, οι οποίες δεν εμπεριέχουν προκατάληψη . Μερικοί φιλονικούν ότι όλες οι πολιτικά-βασισμένες απόψεις προέρχονται από μια έλλειψη ικανοποιημένης εμπειρίας της ζωής αυτό, εντούτοις, προκαλεί το θέμα πόση εμπειρίας της ζωής απαιτείται πριν από μια άποψη δεν θεωρείται πλέον ως προκατάληψη. Εάν κανένα ποσό εμπειρίας δεν εξουσιοδοτεί ένα πρόσωπο σε μια άποψη – εάν το κάθε είναι προκατειλημμένο - έπειτα δεν μπορεί να υπάρξει καμία αντικειμενικότητα. Οι κρίσεις βασισμένες στην εμπειρία μπορούν, εντούτοις, να χρωματιστούν από την προκατάληψη. Κάποιος ίσως να φαντάζεται ότι μια συνέχεια από «προκαταλήψεις» «βασισμένες στην εμπειρία» με πολλές, εάν όχι περισσότερες, απόψεις που έρχονται κάπου μεταξύ των δύο άκρων. Η εσφαλμένη επέκταση μιας αρνητικής προηγούμενης εμπειρίας κάποιου στη γενική περίπτωση μπορεί να είναι επιβλαβής, μπορεί να κληθεί προκατάληψη, ή περισσότεροι colloquially, «συσσώρευση». Εάν ένα πρόσωπο έχει αναπτύξει την έννοια ότι τα μέλη μιας ομάδας έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά λόγω μιας ξινής προηγούμενης εξοικείωσης με ένα μέλος εκείνης της ομάδας, το άτομο αυτό μπορεί να θεωρήσει ότι όλα τα μέλη της ομάδας έχουν τέτοια χαρακτηριστικά, υιοθετώντας κατά συνέπεια την προκατάληψη γνωστή όπως sexism. Αυτό είναι χαρακτηριστικό όλης της προκατάληψης: ρατσισμός, linguicism, ageism, θρησκευτικός αδιαλλαξία, heterosexism, προκατάληψη βασισμένη στο να διαφέρει σε πολιτικές θέσεις, και classism ή ελιτισμός με βάση την κοινωνικοοικονομική θέση αυτών. Υπάρχουν προκαταλήψεις προς εκείνους με ανικανότητες, επειδή είναι «ανάπηροι» ή με ειδικές ανάγκες άτομα, μπορεί να εμφανίζουν διαφορές από όλους τους άλλους ή να είναι ανίκανοι να ζήσουν με τον τρόπο που οι «ικανοί» άνθρωποι μπορούν. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να είναι ένα θέμα πρόωρης εκπαίδευσης: οι άνθρωποι που διδάσκουν ότι ορισμένες τοποθετήσεις είναι «σωστές» μπορούν να διαμορφώσουν τις απόψεις χωρίς ζύγισμα των στοιχείων και στις δύο πλευρές μιας δεδομένης ερώτησης χωρίς την κακοβουλία που προορίζεται στο μέρος του παιδιού. Η προκατειλημμένη ενήλικη δύναμη μπορεί ακόμη και να συγκλονιστεί όταν ακούσει ότι γύρισαν οι φυλετικές δυσφημίσεις και οι κακοφτιαγμένες απόψεις τους σχετικά με τις διάφορες ομάδες αντηχώντας πίσω σε αυτούς από τα παιδιά τους. Στο μυθιστόρημα της Jane Austen «Υπερηφάνεια και προκατάληψη», η ηρωίδα διαμορφώνει μια ισχυρή άποψη σχετικά με έναν ανθρώπινο (ανδρικό) χαρακτήρα προτού να ακούσει την δική του πλευρά της ιστορίας. Η ισορροπία των γεγονότων, όταν γνωστοποιηθούν τελικά σε αυτήν, οι προκλήσεις και οι ανατροπές τελικά αλλάζουν αυτήν την προκατάληψη. Οι κοινωνιολόγοι έχουν αποκαλέσει την προκατάληψη προσαρμοστική συμπεριφορά. Οι προκατειλημμένες απόψεις είναι απαραίτητες κατά περιόδους για την ανθρώπινη επιβίωση: δεν έχουμε πάντα το χρόνο να διαμορφώσουμε μια νόμιμη άποψη για έναν πιθανό εχθρό πριν υιοθετούμε μια αμυντική θέση που θα μπορούσε να σώσει τις ζωές μας. Αντιθέτως, η προκατάληψη είναι μη-προσαρμοστική όταν παρεμποδίζει την επιβίωση ή την ευημερία (π.χ.., αρνούμενοι να πατρονάρετε τον μόνο γιατρό σε μια πόλη που θα μπορούσε να σας σώσει επειδή είναι διαφορετικός από σας, ή που απορρίπτει πιθανούς φίλους/ συνεργάτες λόγω του έθνους). Οι διαφορετικές απόψεις σχετικά με αυτό που αποτελεί την προκατάληψη μπορούν να μας προτρέψουν για να επανεξετάσουμε τις απόψεις μας, με μια έμφαση στην αυτοκατανόηση. Πως, παραδείγματος χάριν, γίνεται η κριτική ενός άλλου προσώπου σαν να είναι προκατειλημμένος και σε αυτό να περιλαμβάνει μερικές φορές την πρόωρη κρίση του ίδιου του προσώπου το οποίο επικρίνεται; Ένα άλλο ενδιαφέρον διανοητικό αίνιγμα είναι να εξεταστεί εάν οι βαθιά-κρατημένες πνευματικές ή θρησκευτικές απόψεις προδιατίθενται επίσης, δεδομένου ότι δεν είναι απαραίτητα βασισμένες στην άμεση εμπειρία. Υπάρχει κάποια σύγχυση μεταξύ των κοινών και νομικών χρήσεων του όρου «προκατάληψη». Στο νόμο, η φράση «με την προκατάληψη» υπονοεί μια κρίση που έχει γίνει μετά από την παρουσίαση των στοιχείων, δεν υπονοεί οποιαδήποτε μορφή προκατάληψης. Στις δυτικές χώρες, η προκατάληψη έγινε κοινωνικά απαράδεκτη στους περισσότερους ανθρώπους δεδομένου ότι παραβιάζουν τα μεμονωμένα δικαιώματα και μπορούν να παρεμποδίσουν την ισότητα των κοινωνικών ομάδων σε μια δημοκρατική χώρα.                                         από τη: Wikipedia