W.B. Yeats-Η δεύτερη έλευση

Γυρίζοντας και γυρίζοντας σε ένα σπιράλ που απλώνεται
το γεράκι δεν μπορεί να ακούσει τον αφέντη του·
Τα πράγματα καταρρέουν· το κέντρο δεν κρατά·
γυμνή αναρχία στον κόσμο εξαπολύεται
εξαπολύεται το κύμα που θολώνει απ' το αίμα και παντού
πνίγεται η τελετή της αθωότητας·
οι άριστοι έχουν απωλέσει κάθε πεποίθηση, ενώ οι χείριστοι
είναι γεμάτοι παθιασμένη ένταση

Σίγουρα, κάποια αποκάλυψη πλησιάζει·
σίγουρα πλησιάζει η δεύτερη έλευση.
Η δεύτερη έλευση! Δεν έχω προλάβει να πω αυτά τα λόγια
και μια αχανής εικόνα απ' το Spiritus Mundi
μου σκοτεινιάζει την όραση: κάπου μες στις άμμους της ερήμου
ένα σχήμα με σώμα λιονταριού και κεφάλι ανθρώπου
ένα βλέμμα άδειο και ανηλεές σαν τον ήλιο
κινεί τους αργούς του γοφούς, ενώ γύρω του
στροβιλίζονται οι σκιές των θυμωμένων πουλιών της ερήμου.
Πέφτει πάλι σκοτάδι· μα τώρα ξέρω
πως είκοσι αιώνες πετρωμένου ύπνου
τους αναστάτωσε με εφιάλτες ένα κουνιστό κρεβατάκι,
και ποιο σκληρό κτήνος, που η ώρα του έχει επιτέλους έρθει,
βαδίζει χαλαρό προς την Βηθλεέμ να γεννηθεί;